| ˙·٠•♥ دوری . . . عـآقـبـت هـمه ی عـاشـقی هـآی دنـیـآسـت ! ♥•٠·˙ |
┓ سردار شهید حاج حسین خرازی نوشت:┏
خالص شوید تا از همه چیز خلاص شوید...
سلام...
وسپاس از حضورتان..
آثار خیمه های غم ات دیده می شود
افتاده سینه ام به تپشهای انتظار
از روی بام دل حرم ات دیده می شود
بگذار زیر پای تو نقاشی ام کنند
در دومین هجای تو نقاشی ام کنند
مثل کبوتران شب جمعۀ حرم
بگذار در هوایِ تو نقاشی ام کنند
مثل کتیبه هایِ قدیم حسینیه
در مجلسِ عزای تو نقاشی ام کنند
جبریل می شوم سر سجاده ای اگر
همسایۀ دعایِ تو نقاشی ام کنند
بگذار مثل مَشک پر از آب، یک غروب
در دست بچه های تو نقاشی ام کنند
من نذر کرده ام که به هنگام مردنم
نزدیک کربلای تو نقاشی ام کنند
حتماً مرا بدون سر و تشنه می کِشند
روزی اگر برای تو نقاشی ام کنند
آیا نمی شود که در این زیر سنگ ها
آقای من، به جای تو نقاشی ام کنند؟!
خون چرا از دوری خاکت نبارم؟ کربلا !
مانده‌ام من بی تو از دنیا چه دارم کربلا !
گفته‌اند از آسمان‌ها، من ولی از کودکی
در هوای بوی خاکت بی‌قرارم کربلا !
روزها را هی شمردم تا که شد وقت سفر
تا بیایم لحظه‌ها را می‌شمارم کربلا !
دست خالی آمدن سوی تو خوش اقبالی است
دارم آه و تشنگی در کوله بارم کربلا !
خاک ما گِل کرده‌اند از روز اول با فرات
زاده‌ی عشق تواند ایل و تبارم کربلا !
بی‌قرار از دیدن سقای تشنه پیش آب
اشک ریزان تا قیامت روزه دارم کربلا !
من کبوتر نیستم - حالا بماند چیستم -
هر چه هستم، بسته بر این در مهارم کربلا !
با ملائک روضه می‌گیریم بگذارند اگر
ذره‌ای از تربتت را در مزارم کربلا !
«عاقبت خاک گِل کوزه گران» هم گر شوم
با نسیم آید به سوی تو غبارم کربلا !
آمدم، رفتم، چه می‌شد برنگردم یک سفر
مثل حر روزی بگیری در کنارم کربلا !